Durmak Yok Yola Devam

10 Mayıs Pazartesi günü rutin tartı günümdü. Ondan haftaki hafta doğum günüm vardı, eşimnden tek istediğim "çocuklar tarafından rahatsız edilmeden, etrafımda bıcır bıcır sesler olmadan, buz gibi soğumadan" bir yemek yiyebilmekti. Nerede yediğimin hatta ne yediğimin bile fazla önemi yoktu. Güzel bir yemek yedik, kendime sınır koymadım yemekte :) Ardından evde pasta kestik, pastalardan da (eşim 2 adet almış)yedim bir güzel. Bir gün sonra öğle yemeğinde 2 dilim pizza yedim, akşamları kabak çekirdeği, tuzlu fıstık ve meyve ile gece öğünü yaptım. Yani kaçamaklarla dolu bir haftaydı.

Bu haftanın sonunda tartıya çıktığımda önce gözlerime inanamadım; 91.5 gösteriyordu. Bu kadar kaçamakla bunun doğru olmayacağını düşündüm ve tekrar çıktım bu sefer 92.2 çıktı. Dijital tartılarda oluyor böyle ayarsızlıklar ama bu da fazla geldi, bekledim tekrar denedim 92. İkinci kere denedim gene 92. Eh bunu kabul ettim. 700 gr gene de fena değil.

Daha önce pek umursamadığım ince bedenli yaşıtlarım son 1-2 haftadır dikkatimi çekmeye başladı. Benim gibi küçük çocukları olan, buna rağmen ince olan kadınları dikkatle incelemeye başladım. Örneğin dün 3. bebeğini 1 ay önce doğurmuş, uzaktan selamlaştığım bir komşumu gördüm. Rahatlıkla 38 bedene girebilir, fazla kilosu yoktu hatta göbeği bile yoktu. Kıskançlıkla değil ama hayretle baktım. Ben ne kadar abartmış olabilirim ki bu kadar kiloluyum onların yanında. Ya da onlar süper mi sağlıklı besleniyorlar? Hiç mi kilo almıyorlar? Genetik desem; annem zayıf babam zayıf, çocukluğum genç kızlığım zayıf. Ne bileyim çabasızca o kadar zayıf olmak imkansız gibi göründü gözüme.

Yaklaşık 6 kilo vermiş olmama rağmen görünürde sanki hiçbir fark yok. Neyse moral bozmayalım; 300-500 gidiyor birşeyler, durmak yok yola devam :)